Do modnych niegdyś instrumentów z kategorii strunowych przyrządów do grania, ale dzisiaj często pomijanych i zapomnianych, zaliczyć należy bez wątpienia klawesyn. Dlaczego kiedyś wzbudził on tak duże zainteresowanie, że przeszedł do grupy najistotniejszych instrumentów muzycznych?
Rodzina szarpanych
Klawesyn wchodzi w skład instrumentów strunowych szarpanych klawiszowych. Występuje on w dziedzinie szeroko rozumianej muzyki pod bardzo wieloma określeniami. Najczęściej oczywiście słyszy się termin klawesyn, którego używać będziemy w niniejszym tekście, ale nie jest to jedyne miano. Dodatkowo funkcjonuje też termin cymbał, harpsichord, clavicembalo, cembalo, klawicymbał. Patrząc na klawesyn od zewnątrz, można na pierwszy rzut oka zwrócić uwagę na to, iż jest on zbliżony do standardowego fortepianu. Jednak inaczej wytwarza się tu dźwięk. Nie występuje tu uderzanie strun młoteczkiem, z kolei poprzez szarpanie piórkiem. Tym samym generowany jest zupełnie inny dźwięk.
Budowa klawesynu
Konstrukcja klawesynu jest drzwi białystok oparta na pudle rezonansowym, które przybiera formę skrzydła. W dolnych częściach jest otwarte. Każda jedna nuta ma natomiast swoje odpowiedniki w postaci albo dwóch strun, albo niekiedy i większej ilości. Nie jest konieczne oczywiście ich wykorzystywanie wszystkich jednocześnie, ale gracz może to zrobić. To już kwestia jego preferencji grania. Każdy standardowy klawesyn jest zbudowany z manuałów, jakie są w liczbie od jednego do czterech, a także z maksymalnie siedmiu dźwigni rejestrowych. Instrument ten ma także cztery rzędy skoczków a więc charakterystycznych płytek zrobionych z drewna, jakie są powycinane w specyficzny sposób na górze w prostokątne okienka, z dołu natomiast mają ołowiane ciężarki, które też dysponują okienkami, a w nich znajdują się specjalne zapadki. Zapadki te umiejscowione są na osi- mosiężnej, albo zrobionej ze stali, a same one wykonywane są ze skóry.